Prześladował mnie mój cień

Oj ! co dzisiaj był za dzień,
prześladował mnie mój cień :
stał spokojnie gdy ja stałam,
gonił mnie, gdy uciekałam.

Chociaż biegłam z całych sił
zawsze z tyłu za mną był,
razem ze mną podskakiwał,
wspólnie ze mną odpoczywał.

Kiedy dość zabawy miałam
schować mu się próbowałam
lecz on ciągle mnie pilnował,
tam gdzie ja, on też się chował.

Gdy się niebo zachmurzyło
cienia przy mnie już nie było,
nie powiedział do widzenia
więc szukałam swego cienia.

Chociaż wszędzie zaglądałam
nigdzie cienia nie widziałam,
powiedziałam więc mamusi,
że cień ze mną szukać musi.

Mama w głos się roześmiała,
i donośnie zawołała :
słonko zaszło - nie ma cienia,
żegnaj cieniu - do widzenia !

Na nic zda się dziś szukanie,
jutro, kiedy słonko wstanie
znów na spacer się udamy,
razem cień Twój poszukamy.

Musi być słoneczny dzień
aby znalazł się Twój cień,
gdy pójdziemy Ty i ja
pójdą obok cienie dwa.