TORUNSKIFAN

Jako bestia w stalowe zakuta kajdany
Co schwytana podstępem do tchu ostatniego
Miota się wściekle i w gniewie i w rozpaczy
Trwoni siły, oczu szuka łowcy wrogiego

Tako dusza moja raniona ze stron wielu
Nigdzie bezpiecznego schronienia nie znajduje
Ale groźbą zagłady przyparta do muru
Wyczerpana, bezradna śmierci wyczekuje

Jakie imię łowcy? Z jakiego jest narodu?
Czy w ofiarę swoją długo się wpatruje?
Wybrał mnie jednego, lecz z jakiego powodu?

Będzie zdzierał skalpy, trofea drogocenne
Ze swych ofiar martwych zaplątanych w sidła
Ze swych ofiar martwych, tych złapanych podstępnie